lonely طومار گنده ی دل miss lone
| ||
|
بعضی وقتا آدم وجود یه چیزیو تو قلبش حس میکنه... که از همه سنگین تره... که اگه همین حس متقابلا تو قلب یکی دیگه باشه... اون حس واسه ما تبدیل میشه به یه امید بزرگ... میتونه حصار زمانو بشکنه.... و میتونه آدمو تا آخرین مرز های بهشت زمینی ببره... اما اگه اون حس تنها باشه تو قلبمون... و هیچ سیگنالی از قلب های اطراف دریافت نکنه... یا خالص و پاک نباشه واسه ما یه غم بزرگ میشه... یه بار سنگین قلبمون میشه مثل یه قفس... که توش پرنده ای رو زندانی کردیم که مال ما نیس... این به ما یه احساس بد میده... پس در قفستونو باز کنین... تا پرنده پر بکشه و بره... اگه اون خودش برگشت... بدونین که اون مال شما بوده و هست... و شما میتونین با هم شروع کنین زندگی رو که توش دو نفر تو قلب همن... اما اگه برنگشت بدونین که اون مال شما نبوده و نیس... جهان هستی هیچ وقت به ما دروغ نمیگه... بیاین دعا کنیم واسه ی همه ی کسایی که منتظر یه سیگنالن...
نظرات شما عزیزان: |
|
[ طراحی : ایران اسکین ] [ Weblog Themes By : iran skin ] |